Krystl werd gisteravond beloond met de 3FM Award voor 'Beste Nieuwkomer'. Een groot feest!
Het jaar begon al zo flitsend; 3FM Megahit met Krystl (fijn na bijna twee jaar demo´s maken) en daadwerkelijk sleutelen aan de `Happy Ten` die we wilden opnemen. Drie weken geleden was het met Dotan ook al raak, je kan slechter beginnen zeg ik dan maar. De single “This Town” werd ook 3FM Megahit. Los van het feit dat de koperen ploert er per definitie voor zorgt dat mijn gemoedstoestand ook voor mijn omgeving dragelijk wordt, zorgen dit soort resultaten ook voor een enorme positieve bijdrage. Feit is dat het weer eens goed gaat met ons geliefde nationaal product en dat werd ook tijd! Het is op dit moment behoorlijk knokken om nieuwe muziek aan de man te brengen. Media is niet altijd een makkelijke horde om te nemen en door het grote aanbod van product en de weinige outlets die er zijn om je talent aan de man te brengen, is het dringen geblazen bij de poorten van de media. Ik hoop nog steeds dat we op de buis weer eens een programma krijgen waarbij onze artiesten langer dan anderhalve minuut hun talent mogen etaleren. Blijkbaar is het tegenwoordig interessanter om een uur naar oeverloos geouwehoer te luisteren, gezien de kijkcijfers. Echter programma´s als ”The Voice of Holland” en “X Factor” bewijzen dat het grote publiek wel degelijk interesse heeft in muziekprogramma’s.
Tja die lente, daar krijg je ook weer festivalkriebels van. Lekker om deze zomer eindelijk wat Brand New Live artiesten op de podia te zien; Krystl en Dotan in Nederland en LENIN in België. Laten we vooral hopen dat de gemeenteraadsverkiezingen er niet voor zorgen dat we de helft van de festivals moeten zien sneuvelen. Dit jaar was er nog gemeentebudget, volgend jaar moeten we maar weer afwachten.
Maar goed, de komende weken gaan we ons storten op de Borsato shows. En met negen zo goed als uitverkochte stadionconcerten kun je maar één conclusie trekken; hij is in mijn optiek nooit weggeweest. Met deze aantallen laat hij zien dat hij voorlopig niet van plan is het podium te verlaten.
Al 25 jaar ben ik trouw lezer van het blad “OOR”, niet dat ik daar met mijn eigen artiesten ooit baat bij heb gehad; dan weer te commercieel, niet OOR genoeg, het aanbod is nogal groot, alle redenen c.q. smoezen heb ik al wel een keer gehoord. Heb ik er last van gehad? Nou nee. Net als dat er dj’s zijn die platen afzeiken, in een aantal gevallen weet je dan ZEKER dat je een hit hebt. Vorige week viel bij mij de jubileumeditie van OOR op de mat, “40 jaar OOR”. Dat is smullen was mijn eerste reactie, verhalen uit de oude doos, enzovoorts. Maar wat schetst mijn verbazing: geen enkele nationale artiest/band/toongoochelaar/kunstenaar heeft een plekje bij de 40 van OOR kunnen bemachtigen! Ook hier is er totaal geen chauvinisme ten opzichte van het nationaal product. OOR, ga je oren wassen, spoel je mond met waterstofperoxide en ga je schamen! Ik ga ervan uit dat jullie bij het volgende jubileumnummer deze belachelijke misser herstellen. Het gras is namelijk niet groener bij de buren….
Zooooo, en nu is het nu tijd voor een wijntje, dit keer een Soave Classico.
Met vriendelijke groeten,
Uw nederige muziekslaaf
