SYMPHONICA IN ROSSO BETOVERT

Magic. Dat was het antwoord van Sting op mijn vraag hoe hij het vond. Ook ondermeer Nu.nl en Metro meldde na het eerste concert dat Sting ‘betoverend’ was in het GelreDome. Ik ben het er volledig mee eens. Zijn stem was sterk, krachtig en zoals ik het ken van al zijn (en The Police) concerten en CD’s. Dat samen met de loepzuivere noten en tonen van het Royal Philharmonic Concert Orchestra klonk als pure muziek in mijn oren. En in die van de 60.000 bezoekers van deze jubileumeditie. Dank Mojo Concerts voor de strakke en kwalitatief hoogstaande productie want alles klopte werkelijk. Licht, geluid, schermcontent en regie. Iedere noot en ieder woord kwam aan. De grootste hits van Sting & The Police in symfonische uitvoering. Zoals het bedoeld is.

Wat overigens ook zo bedoeld was, is de VIP. Herman den Blijker, je hebt met O’Seven weer lekker gekookt ;-). Het blijft een fantastisch event binnen event. Want los van de ‘food & beverages’, hebben de VIP-gasten hier de volledige vrijheid om te netwerken, genieten van het menu en hun stoel op te zoeken in de VIP-vakken. Ook na het concert ‘in de bak’ staat de After Party altijd hoog op het verlanglijstje; hier gaan de benen los van de vloer onder aanvoering van DJ Steve en zijn saxofonist. Niet te lang want vanaf aankomst om 18.00 uur hebben de meeste gasten een lange avond gehad wanneer ze de deur van het GelreDome verlaten net voor twaalven, met de SIR/Sting CD 'Symphonicities' in de hand.

Onder aanvoering van Mojo Concerts, die het format (gelukkig) heeft bemachtigd vorig jaar, zijn we vol bezig met de volgende editie(s). Nu na de 5e editie zie je wat een artiest kan doen met het Symphonica-format en ik ben er blij mee. Ieder jaar maakt de betreffende artiest het zich eigen, trekt het rode jasje aan. Zo beloofd de editie van volgend jaar een geweldig concert te worden. En nee, Evert Santegoeds, het is niet Jan Smit. Natuurlijk zijn we volop bezig met de nieuwe artiest en het netwerk van Mojo Concerts/Live Nation is dan wel heel prettig in deze, kan ik je zeggen. Ik hoop dat we er snel uit zijn, want mijn creatieve afdeling barst al van de ideeën voor de marketing. En de artiest staat al langer op mijn verlanglijstje...

Bekijk meer foto's via Flickr

JANINE

Verleden week vond weer het Nederlands Film Festival (NFF) plaats in onze prachtige stad Utrecht. Elk jaar probeer ik weer wat tijd vrij te maken om zo een paar nieuwe Nederlandse films of documentaires van formaat te kunnen zien op dit prachtige meerdaagse evenement. Dit jaar vond alweer de dertigste editie plaats.

Dit jaar bezocht ik ondermeer met collega Fiona op uitnodiging van Universal Music en A-Film de première van de muziekdocumentaire ‘Janine’. Filmmaker Paul Cohen volgde violiste Janine Jansen voor een periode van maar liefst drie jaar. Het resultaat is een prachtige documentaire die niet alleen haar ongelooflijke grote muzikale talent en werklust (200 shows in een jaar) toont, maar bovenal een een zeer gepassioneerd en charmant musicus met veel doorzettingsvermogen en een ontzettend perfectionisme. Op deze wijze met muziek omgaan blijft het allermooiste en meest inspirerende wat er is. Kippenvel.

Helaas kunnen we Janine volgende week niet begroeten op ‘Symphonica in Rosso’. Gelukkig hebben we wel een andere Hele Grote Held kunnen toevoegen aan de line-up: Koning Colin oftewel Kyteman. Na het zien van de docu verbaast het me geenszins dat er een rustpauze ingelast moest worden en haar shows voor de komende tijd afgezegd moesten worden. Uiteraard riep de film in het algemeen bij mij ook direct de vraag op welke verantwoordelijkheden je hebt als management of agency voor het welzijn van je artiest. Stephen R. Covey beschreef het eerder doeltreffend als de P/PM balans: de juiste balans tussen productie en productiemiddel. De fabel over de kip en de gouden eieren. Ik wens Janine veel sterkte toe in deze periode.

De documentaire is een must-see voor een ieder die betrokken is bij onze muziekindustrie.Het is bijzonder fijn dat er een Filmfonds is welke dit soort projecten mede mogelijk maakt. Wat dat betreft is het direct pijnlijk dat de culturele fondsen zwaar getroffen zullen worden door de aangekondigde bezuinigingen in het regeerakkoord.

ONS NIEUWE KABINET

Waarde vrienden, na meer dan 100 dagen kissebissen over een mogelijk akkoord, zijn de eerste contouren al zichtbaar van de bezuinigingsronde die moet worden ingezet. Dat er moet worden bezuinigd is duidelijk, maar dat ze een kernbom loslaten op onze bizz is wat mij betreft toch verrassend. Niet dat er bij ons niets te halen valt, maar onderstaande maatregelen zijn een paar met zevenmijlslaarzen.

Het BTW tarief op concertkaartjes gaat bijvoorbeeld van 6% naar 19%. Dit betekent dat de BTW van een kaartje van 40 euro stijgt van 2,40 naar 7,60! "Goedemorgen burgemeester!", hoor ik u zeggen. Waren de kaartjes toch al niet goedkoop, nu worden ze echt onbetaalbaar.
De afgelopen 100 paar dagen is dit item in onze tak van sport HET onderwerp. We hadden al te maken met teruglopende kaartverkoop en afhakende sponsoren. Nu gooit de regering extra zout in de wonden. Ik hou mijn hart vast voor wat dit met de prijzen gaat doen. Tevens met het aantal partijen wat serieus gaat overwegen om dan maar geen festival te organiseren of een leuke avond in het buurthuis. Met andere woorden, het publiek is de verliezer en uiteindelijk ook moedertje staat.



Lees maar eens verder via deze link.
Wel even doorbijten om de passages te vinden waar het over gaat, maar dan ben je ook rijp voor een goede stevige rode wijn (dan weet je zeker dat je hoofdpijn hebt gekregen, maar dan van iets prettigs).

Een directe consequentie is dat voor alle artiesten de gages en garanties per direct omlaag zullen gaan. Dit is vooral een drama voor artiesten die hun eerste theatertour of clubtourtje gaan ondernemen. Het wordt dus touren in de wetenschap dat het op het eind van de rit geld gaat kosten.

Om dan maar direct het volgende pijnpunt aan te halen; het bezuinigen van 250 miljoen euro op Cultuur. Voor die groep creatieve mensen/artiesten die op basis van subsidie hun vak uit kunnen oefenen: sla direct het nummer van de LOI op in je telefoon. In leven blijven in deze tak van sport is namelijk echt een uitdaging geworden. Dat dit veel mensen gaat opleveren die dan maar direct kiezen voor een uitkering lijkt mij wel een aannemelijk scenario.

Derde pijnpunt is de aangekondigde bezuiniging bij de Publieke Omroep. Dat er gesneden moet worden lijkt mij duidelijk, maar dit gaat nu zo hard, dat er straks onder andere geen omroeporkesten meer zijn. Ook de budgetten om mooie muzikale en culturele evenementen aan een breed publiek te laten zien zijn niet meer voor handen. Je kan over de Publieke Omroep zeggen wat je wilt. Maar feit is dat als zij kleiner wordt onafhankelijke journalistiek en cultuur in hun ruimte beperkt zullen worden.

Gevolg: nog meer van hetzelfde, nog schraler, nog saaier. Om het maar niet te hebben over het sneeuwbaleffect bij ZZper’s, toeleveringsbedrijven, etc. We zullen het allemaal op de voet volgen. Feit is dat onze lobby in Den Haag erg slecht is. Kun je je stem niet laten gelden, dan moet je de prijs daarvoor betalen, dat blijkt wel. Ik ben heel benieuwd of dit onze branche dichter bij elkaar gaat brengen.

Enfin, wat gaan we terugvinden van die 3e dinsdag in september? Het belooft in ieder geval spannende tijden. Tijden vol uitdagingen, nieuwe shake-outs en nieuwe mogelijkheden. Nu we bijna op de bodem zijn: The Only Way Is Up!

Dat was het weer voor vandaag en zoals Bassie altijd zegt:

Wat er ook gebeurt, altijd blijven lachen!

Uw Nederige Muziekslaaf,
Marc Hofstede