woensdag 4 februari 2009

WOUW

De Amsterdam International Fashion Week (AIFW).Het summum voor modelanders. Zo ook voor bedrijven en merken. Toyota keert 3 mooie bekende dames keurig in een straatje, de NS maakt van reizigers modellen en Fortis bank (!) maakt duidelijk dat ze al een heel lange tijd goed op centjes van grote modehuizen passen.

Net opgedroogd vanuit 'De Vrienden van Amstel LIVE!' in Rotterdam, waarvan het concept volgend jaar groots wordt uitgepakt in het Gelredome onder de naam Pop in je Moerstaal, kom ik aan op de volgens mij koudste avond in het jaar bij de Westergasfabriek voor de show der shows van AIFW. De wind geeft mij nog een duwtje in de rug en ik sta in de zwart/wit gekleurde tent. Garderobe. Kaart ophalen. Naar de bar. Een flesje wijn met uberhip tuitje en ineens worden we als een kudde schapen richting een andere zaal gedreven. Qua geur wordt het er niet beter op want net bij de ingang, waar we uiteraard meer dan 20 minuten voor moeten wachten, staat een stinkende hotdogkraam dat zijn broodjes serveert met een viesgeurig portie zuurkool. Nou, ik kan je verzekeren, zuur is de kool.Niet zeuren, doorlopen. Hallo, leuk dat je er bent. Je zit op eehhmmm, rij 4, stoel 34. Mooi denk ik, gelukkig, een stoel. Want ik hoorde al van andere shows dat het soms staan wordt. Een stoel. Een stoel?! Overal waar ik kijk zitten mensen, staan mensen, vallen mensen over elkaar heen. Prop, prop en propvol beide tribunes die langs de CATwalk staan opgesteld. Ineens is het een SHEEPwalk. Alsof we nog steeds zo bekeken worden, worden we als schapen de tribunes ingejaagd. Daryl gaat starten! Daryl gaat starten. Shit. En nu? Geen optie. Bij haar op schoot trouwens wel, maar dat vind haar gevaarlijk uitziende vastgoedvriend vastnietgoed. Doorlopen maar, naar boven. Naar boven, Naar boven? Naar boven! En ja, eindelijk, de staanplaatsen. Helemaal vol! De lampen gaan al uit en spot op de SHEEPwalk aan. Klimmen, het rek op en daar sta ik dan, VIPper dan VIP. Totaaloverzicht ter hoogte van de middenstip van de witte walk.

En dan start de show. En dat was hem ook weer. WOUW. Daryl van WOUW. De kortste show die ik ooit heb meegemaakt. Young angry modellen die met goudgekleurde lijfjes kleurrijke mode showen. Een. Twee. Drie. Vier keer op en neer en daar is Daryl, als je snel hebt gekeken in ieder geval. 'Yeah that's fashion mate', spreekt de Australische fotograaf naast mij uit. Weer wat geleerd. Ik vond het vooral kort. Maar eerlijk is eerlijk. Kort was hier krachtig. Want met zo'n opkomst aan mensen en een 7-minuten durende show waarvoor het bij elkaar 55 minuten duurt voordat je zit (staat in mijn geval) en weer buiten aan de bar bent, dat is krachtig. Daryl heeft in korte (!) tijd een sterk merk weten te bouwen. Wouw.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten