DE NEDERLANDSE RETAIL

Als oud medewerker van Plato en diverse platenlabels heb ik veel met de muziek retail. Al jaren ga ik trouw langs alle zaken om te kijken hoe het repertoire van onze artiesten in de bakken staat. Zo ook afgelopen weekend.

Ik kan je vertellen dat het voor je relativeringsvermogen goed is om dit te doen. Soms loop je met een smile de deur uit en soms met de tranen in je ogen. Met de teruglopende verkopen schreeuwen de retailers om meer korting en meer inspanningen van de platenlabels. Ook als er weer een stuk gepubliceerd wordt over de toekomst van de fysieke distributie weten de schreeuwers het altijd goed onder woorden te brengen, maar een positieve bijdrage aan de kant van retail blijft nagenoeg altijd uit. Het zou mooi zijn als juist deze tak de koppen eens bij elkaar steekt om het probleem te lijf te gaan.

Ik mis in heel veel zaken de passie voor muziek en bijna overal staat de laatste ‘Dance Smash’ op in plaats van een nieuw album, of een gedeelte daarvan. Los van de traditionele media is de werkvloer ook nog steeds een plek waar je de keuze van de consument kunt beïnvloeden. Het niveau van het personeel speelt daarin een grote rol. Nu ben ik de laatste die roept dat verkopend personeel alles moet weten en kennen, maar een beetje basiskennis is toch wel heel prettig. Volgens mij wordt het personeel nu geselecteerd op “hoe goedkoper, hoe beter”. Hoe vaak ik al de deur ben uitgelopen met als antwoord “nee, die hebben we nog niet binnen”, als de plaat nota bene de dag ervoor al in de bakken lag, wil je niet weten. De drive om mij de deur uit te sturen met iets anders komt in 90% van de gevallen ook niet in de verkoper op. Met andere woorden, de wil om te verkopen is er niet, deze mensen kunnen net zo goed een hamburger verkopen. Het interesseert ze geen ene malle moer. Leuke test is ook altijd of je nog teruggebeld wordt als je iets besteld hebt dat niet in de bakken stond. Meestal niet. Dan moet je als retailer al helemaal niet raar staan kijken als mensen naar AOL of Bol.com gaan. Op iTunes een uurtje snuffelen doet een stuk meer kennis op dan in de gemiddelde platenzaak. Gelukkig zijn er ook positieve uitzonderingen, zaken waar je nog wel geattendeerd wordt op nieuwe muzikale briljantjes, want godzijdank worden die nog altijd in overvloed gemaakt.

Het probleem van onze industrie zit hem vaak in het feit dat wij technologische ontwikkelingen missen in plaats van initiëren, en dan loop je achter de feiten aan. Op zich geen probleem, zolang de content die gemaakt is maar goed blijft. Platenmaatschappijen zijn gebaat bij een gezonde retail, waar die ook moge zijn. Waar retail 15 jaar geleden nog op de barricades gingen tegen de non-traditionele handel, kunnen we nu zien dat deze in bepaalde fases in de verkoopcyclus een enorme impuls kan geven aan de verkoopcijfers. De consument wil of laagdrempelig haar product kopen, of met een hogere en betere service. Moraal van het verhaal………….. verander de retail, begin met jezelf!

Ex –sales muziekslaaf, maar nog frequent bezoeker,
Marc Hofstede